بی‌حوصله‌گی…مدام بی‌حوصله‌گی
انگیزه‌ی غصّه‌هام؛ بی‌حوصله‌گی
دلواپس شور و شوق من نیست کسی
ای دوست بامرام! بی‌حوصله‌گی!
«صادق کریمی»
بی‌حوصله‌گی
باران بهار بر درختان بارید هی تابستان بر همه گرما پاشید وقتی که به روی شاخه ها برف نشست پاییز در آغوش زمستان خوابید
بغضت شبی کناره ی شط باز می شود آن وقت سیر خاطره آغاز می شود کارون سلام می کند و حال چشم هات مثل هوای شرجی اهواز می شود آن صحنه را دوباره به خاطر می آوری : آن حرف …
